Διαβάζουμε λογοτεχνία

Στις διακοπές μας, τώρα το Καλοκαιράκι, διαβάζουμε. Διαβάζουμε λογοτεχνία παντού: στη θάλασσα κι αλλού.

Το κωκ

Ήταν νωρίς το απόγευμα όταν επέστρεψα από το χωριό του πατέρα μου, τα Δολιανά κι έψαξα αμέσως να βρω τα ξαδέρφια μου για να παίξουμε μια και μου είχαν λείψει.

Τα καλοκαίρια οι δικοί μου με έστελναν στο χωριό για 1-2 βδομαδες. Ανυπομονούσα να πάω μα ανυπομονούσα και να επιστρέψω. Μου άρεσε στο χωριό, κάθε απόγευμα μαζεύονταν όλοι στην αυλή της γιαγιάς. Παιχνίδι αλλά και μεγάλοι περίπατοι με την Άννα και τον Βασίλη. Η Άννα ήταν μεγάλη και την εμπιστεύονταν. Μας μιλούσε πολύ όμορφα, για το σχολείο, το μέλλον μας κ.α. Βέβαια δεν την πολυκαταλάβαινα αλλά τσιμουδιά εγώ για να μην την κακοκαρδίσω ούτε ν΄απελπιστεί και σταματήσουν οι βόλτες και τα όμορφα λόγια της.

Όταν επέστρεψα εκείνο το απόγευμα, ανυπομονούσα να τους ξαναδώ όλους. Έψαξα να τους βρω,  χωρίς αποτέλεσμα. Πήγα στο δρομάκι κοντά στο σπίτι της γιαγιάς –«στενό» το λέγαμε-, έφτασα στο σπίτι της γιαγιάς, τίποτα. Άφαντοι όλοι. Τέτοια ώρα συνήθως ή έπαιζαν πεντόβολα ή ξεφύλλιζαν περιοδικά π.χ. «Μπλέηκ».

Ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά μου από το πουθενά η ξαδέρφη μου, η Σούλα, που ήταν η μεγαλύτερη της παρέας. Ευθύς αμέσως ξεπρόβαλαν κεφάλια πίσω από γλάστρες και πίσω απ΄τη σκάλα, φωνάζοντας όλοι μαζί «ΕΚΠΛΗΞΗ!». Η Σούλα, αμίλητη και σοβαρή  μου έδωσε ένα μικρό πακέτο ενώ τριγύρω απλώθηκε σιωπή. «Τι είναι;» τη ρώτησα κι ανοίγοντας το πακέτο είδα μέσα ένα μεγάλο κωκ. «Για το καλωσόρισμα, από όλους μας» μου είπε χαμογελώντας η ξαδέρφη. Αυτό κι αν ήταν αναπάντεχο για μένα. Τότε, μόνο σε γιορτές γευόμασταν γλυκά. Που βρήκαν τα χρήματα αφού χαρτζιλίκι μας έδιναν μόνο όταν είχαμε σχολείο; Και πώς ήξεραν ότι εκείνο το απόγευμα θα επέστρεφα; Η Σούλα μου είπε πως τόμαθαν από τη μάνα μου και πως είχαν τσοντάρει όλοι μαζί –όσα είχε ο καθένας-για να αγοράσουν το γλυκό. Η ιδέα ήταν της Σούλας.

Πόσο καμάρωνα για κείνη την γλυκιά έκπληξη που μου επιφύλαξαν! Ακόμα καμαρώνω όποτε το θυμάμαι.

Πολύ αργότερα, όταν στο μάθημα της Χημείας ο καθηγητής μας δίδαξε για το πετρέλαιο και το κωκ αναρωτιόμουνα τι σχέση μπορεί έχει αυτό το κωκ με το κωκ που είχε γλυκάνει τα παιδικά μου χρόνια.

Δεν ξέχασα ποτέ την αγκαλιά που μου άνοιξαν στην επιστροφή μου.
Ίσως αυτή αναζητώ όταν έπειτα από τόσα χρόνια εξακολουθώ να βρίσκομαι σε ομάδες βιβλίου, ομάδες χορού και στο γυμναστήριο προτιμώ μόνο τα ομαδικά προγράμματα άθλησης. Για να ζω ξανά και ξανά εκείνο το καλωσόρισμα, τη μεγάλη αγκαλιά.

 Κ.